Zavičajni muzej

Zavičajni muzej u Bijelom Polju osnovan je 1957. godine.

Zgrada muzeja je svojevrstan spomenik kulture, sazidan u periodu od 1889-1905. godine za potrebu ruždije (srednje svjetovne škole). Poslije oslobođenja Bijelog Polja od turske vlasti 1912. godine, u zgradi je bila smještena Državna realna gimnazija. Nakon Drugog svjetskog rata imala je razne namjene, da bi 1957. godine bila ustupljena Zavičajnom muzeju.
Muzej je koncipiran kao ustanova kompleksnog tipa, sa zadatkom da prikuplja, valorizuje, prezentira pokretni spomenički fond sa teritorije bjelopoljske opštine. Cjelokupan fond je sistematizovan u zbirke: arheološku, etnografsku, istorijsku, umjetničku, numizmatičku i zbirku narodnooslobodilačke borbe.

Izložbena djelatnost iskazana je kroz stalnu postavku, koja pruža uvid u političku, vojnu, ekonomsku i kulturnu istoriju Bijelog Polja. Ekspozicija je rađena kroz nekoliko tematskih cjelina. Arheološka zbirka zastupljena je eksponatima od neolita, preko antičkog perioda do srednjeg vijeka. Među njima su iskopine sa neolitskog lokaliteta Bijedići, preromanički stub iz Majstorovine, sjekira crnogorsko – albanskog tipa, rimski raonik i srednjovjekovno oružje, kao i pribor za vađenje rude iz rudnika Brskovo. U istorijskoj zbirci izloženo je : lično oružje, zastave, pisani dokumenti iz perioda oslobođenja od turske dominacije, balkanskih ratova, Prvog i Drugog svjetskog rata.

Numizmatičku zbirku predstavlja novac koji je bio u opticaju na ovim prostorima. Najveću vrijednost ima jedan primjerak srednjovjekovnog novca kovanog u Brskovu. U postavci Muzeja izloženi su odabrani radovi bjelopoljskih slikara, kao i kopije radova poznate slikarske porodice Lazović. Etnografska zbirka obiluje raznovrsnim ćemerima, kopčama, narodnim nošnjama, mnoštvom predmeta i nakita za ličnu upotrebu. U jednom dijelu Muzeja izvršena je i rekonstrukcija enterijera građanske kuće Bijelog Polja.